میرزا احمد گنخکی دشتی نجفی، متولد ۱۲۸۷ خورشیدی کاکی، فرزند ملا حسن، از مجتهدان سرشناس معاصر، اهل استان بوشهر که در شهریورماه سال ۱۳۹۰ خورشیدی درگذشت.

زندگینامه

پدرش ملا حسن گنخکی از مجتهدین منطقه دشتی بود. وی در مبارزات سیاسی، اجتماعی در دشتی نقش ارزنده‌ای ایفا نموده‌است. در قیام جنوب نه تنها فتوای جهاد علیه انگلیسی‌ها داد بلکه خود نیز لباس رزم پوشیده و به همراه عده‌ای از جمله: حاج میرزا محمود دشتی از گنخک رؤسا، شیخ عبدالعلی از زیارت، شیخ ابراهیم سرمستانی از سرمستان، شیخ ابراهیم بحرانی از دیر و آقا سید حسن بن آقا علی از کاکی به قصد رزم حرکت کرد ولی چون در خورموج بر اثر بیماری آنفلوآنزا چندتن از نیروهایش درگذشتند و عده‌ای از جمله خود وی دچار این بیماری شدند، به ناچار به گنخک برمی‌گردد.

میرزا احمد گنخکی در حوزه نجف از سید ابوالحسن اصفهانی، میرزا آقای اصطهباناتی، آقا ضیاء‌الدین اراکی، سید عبدالهادی شیرازی و آیت‌الله خویی بهره برد. و به سال ۱۳۵۰ به ایران مراجعه کرده و راهی حوزه قم شد و بخشی از سال را در موطن خود روستای گنخک شیخها از توابع بخش کاکی شهرستان دشتی به نحوی بسیار ساده و بی‌آلایش می‌گذراند. وی در قم مدرسه امام عصر دایر کرد. کتاب «شرح روضة البهیة» در فقه از آثار اوست. اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۹ کنگره بزرگداشت وی در بوشهر و خورموج برگزار شد.[۲]

وی بامداد شنبه ۲۶ شهریور ۱۳۹۰ در سن ۱۰۳ سالگی در بندر بوشهر درگذشت.[۳] و پس از تشییع در بوشهر و قم در حرم فاطمه معصومه قم دفن گردید